بررسی توانایی زنده ماندن جدایه های بومی قارچ آرتروبوتریس پس از عبور از لوله گوارش گوسفند برای کنترل زیستی نماتودهای گوارشی

هدف: بررسی توانایی زنده ماندن و اثر نماتود خواری جدایه های بومی قارچ آرتروبوتریس پس از عبور و تحمل شرایط دستگاه گوارش گوسفند. طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سه راس گوسفند برای هر جدایه. روش: سه جدایه های بومی قارچ آرتروبوتریس شامل دو جدایه آرتروبوتریس شامل دو جدایه آرتروبوتریس اولیگوسپورا ویک جدایه آرتروبوتریس کلادودس واریته ماکروئیدس جدا شده از خاک مناطق مختلف استان مازندران، پس از کشت بر روی دانه های جو به 9 راس گوسفند خورانیده شد و پس از عبور از دستگاه گوارش مجددا از جوهای موجود در مدفوع جدا گردید. سپس برای نشان دادن اثر نماتود خواری جدایه های مذکور پس از عبور از دستگاه گوارش، از دو روش توده مدفوع و کشت مدفوع استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس. نتایج: هر سه جدایه بومی قارچ آرتروبوتریس پس از عبور از دستگاه گوارش گوسفندان مجددا از مدفوع آنها جدا شدند و اثر نماتود خواری جدایه های فوق در کاهش نوزادان مرحله سوم همونکوس کونتورتوس به روش کشت مدفوع 75/79 درصد تا 26/82 درصد و به روش dung pat bioassay 79/78 درصد تا 27/89 درصد تعیین گردید. نتیجه گیری: سه جدایه بومی قارچ آرتروبوتریس پس از عبور از دستگاه گوارش گوسفند زنده مانه و قدرت نماتودخواری خویش را بخوبی حفظ نمودند بنابراین می توان با افزودن قارچ به غذای دام و پخش و گسترش کنیدیوم های قارچ در محیط، نماتودهای گوارشی را کنترل نمود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، 1384، دوره 60، شماره 3، 233-229.